Aklimdaki en buyuk sorulardan biri bu su anda. Memleket hasreti mi basti yoksa burasi mi baydi bilemiyorum. Yada sadece kurtlandim kasiniyorum. Ama ben sıkıldım.
Her yerin oldugu gibi buranin da oraninda avantajlari dezavantajlari var farkindayim. Burda daha yeni bir duzen oturtmusken, isimiz gucumuz varken kalkip herseye tekrardan baslamak sacmalik mi?
Tek basimiza, sohbetten muhabbetten uzak, hasretimizi Turk dizileri seyrederek dindirmeye calismak, ailelerimizi, arkadaslarimizi ozlemek, bir sorun oldugunda, bu saglikta olabilir yada cok daha basit birsey de, simdi napicaz diye kara kara dusunmek, cocugun burnu akiyor yuvaya gidemez, kime birakicaz diye tutusmak, ana dilini konusamamak, espiri yapamamak yada yapilani anlamamak zor geliyor yaa. Valla zor geliyor.
Isi ancak Istanbul'da bulabilecegimize gore donecegimiz yer orasi. Trafikte delirmek, kalabaliktan nefes alamamak, yesil gormeye hasret olmak, insanlarin hirslarina tanik olmak, doyumsuzluklari, vefasizliklari, haksizliklari gorup yasamakta kolay degil ki be kardesim. Bu arada egitim sistemiymis, calisma sartlariymis, bu konulara girmiyorum bile...
Arada soruyorsunuz bana, nasil gelebiliriz, nasil okula gidebiliriz diye ama ben boyle dusunceler icindeyken ne diyim ki? Ne isiniz varmi diyim yoksa durma kos gel mi?