En son nerde kalmisim diye baktimda, Ev satmaya calisiyormusuz. Evet, sonunda evi sattik. Christmas'tan sonra hemen satildi. Yani ne ogrendik, Christmas'a yakin birsey satmaya kalkilmayacak.
Yeni eve tasindik, bu evin de kendine gore zorluklari var malesef. Daha problemli bir ev malesef. Dakka bir gol bir tuvaletten garaja su akti. Yaptiracak adam bulamayinca kendimiz tuvalet alip taktik ki bu kendimiz astigimizin resmidir. Bu arada adami bulduk ama 10 gun sonra gelip tuvalettin kendisinden daha cok para alacakti.
Dogum iznim bitti, ufaklik yuvaya basladi, ben ise basladim. Ilk baslarda bayagi bir bocaladim, gerci hala bocaliyorum. Hem calismak hem cocuk hem ev isi cok zor oluyor. Aksamlari kendimi kanepeye atip hicbir sey yapmadan TVye bakacagim 1 saati iple cekiyorum butun gun. O bir saat disinda gozumu actiktan yatana kadar durdugum bir an bile yok. Gecen gun bir arkadas facebookta soyle birseyler yazmis: 1 bavul, 1el cantasi, 1 scooter, bir 5 yasinda, bir de 2 yasinda cocukla Istanbul'dan Dalaman'a gittim. Altinda yorumlar, inanmiyorum sana! super anne! falan filan. Ben de dusundum vay be dedim. Aferin Ayse sana. 2 bavul, 2 el cantasi, 1 bebek arabasi, 1 araba koltugu, bir 10 aylik, bir 4 yasinda cocukla, bodrum-istanbul, istanbul-oslo gittin, banamisin demedin. Turkiye'de insanlar cok mu rahatlarina duskun, yoksa ben de mi problem var? Bende problem var bence, boyle olmasi gerekmiyordu. Buraya gelme zorunlulugum yoktu. Orda da oyle yada boyle yasar giderdim. Her acidan kendini zora sokan benim. Is yerinde zorlan dil yok, evde zorlan yardimci yok, disarda zorlan sosyal hayat yok, olan da zorlama. Eeee?
Neyse bu git gellerim disinda, 3 ay once basvurdugum vize yenileme islemine hala cevap bekliyorum, hala siradaymis. Kardesim nedir yani bu kadar. Alt tarafi yenileme. Kari koca calisiyoruz. Buraya multeci olarak gelmedik. Ilk defa da yenilemiyorsun, bu kacinci yenileme, nedir yani nedir bu kadar uzun suren anlamiyorum! Tatile gidemiyorum bu aptal vize olayi yuzunden. Bu hafta gelmezse erteletmek zorunda kalicaz herhalde aldigimiz biletleri, bir suru masraf cikti yine. Sadece masrafla da kalmiyor malesef. Cocuklarin yuvasi 3 hafta kapali. O 3 haftayi kapsayacak sekilde tatili planlamistik ve yuva ihtiyacimiz yok demistik. O 3 hafta icerisinde butun bolgeyi bir yuvada birlestiriyorlar ve butun cocuklar o yuvaya gidiyor. Tabi o tarihlerde nerdeyse butun Norvec tatilde oldugu icin cok az cocuk oluyor. Simdi bizim cocuklar gelecek desek kabul ederlermi bilemiyoruz cunku ogretmen sayisini da gelecegini bildiren cocuk sayisina gore ayarliyorlar. Ayrica is yerinden de iznimi degistirmem gerekiyor. Yani nolacak bilmiyorum. Iste bu konu da yukaridaki paragrafa gidebilir, memlekette dusuk sinif adam muamelesi gor diye ekleyebilirim, kendimi ne acilardan zora soktugum konusunda.
Daha soyleyeceklerim vadi sanirim ama hatirlamiyorum. Yorgunum cok, gidip uyusam iyi olacak.

Neden Norvec dunyada yasanacak en iyi ulke sorusunun cevabini bu blogda yazmis biri. Ama arkadas yazisinin en basinda demiski;. eger parmak arasi terliklerle takilmayi seviyorsan, outdoor aktivitelerden nefret ediyorsan, vergiden kaciyorsan, kadinin yeri mutfak diyorsan Norvec en kotu yer olabilir....