Bundan tam 5,5 sene once neden Turkiye'den tasindigimi bir yazimda yazmisim ve soyle demisim:

"Bir kere maceraperestiz, cilginliklari seviyoruz ve ikimizde ikizler burcuyuz yani hem estim akilliyiz hem de degiskeniz, bir zaman sonra yasadigimizdan yasayacaklarimizdan sikiliyoruz. Istanbul'un kesmekesinden, trafiginden, kabaligindan sikildik. Turkiye'nin uzerimize yuklediklerinden yorulduk, kaldiramadik. Soydan neden 2 metrekare icinde 2 tane ptt kapagi olduguna, kaldirimlarin neden diz boyu olduguna takildi, ben neden Belgrad ormanina basibos kopekleri atip yuruyus yapan insanlara saldirmalarina goz yumduklarina takildim, o insanlardan biri ben oldugum icin belki de. Istanbul'da dogup buyumusken, iyi bir yerde calisip fena olmayan paralar kazanirken ne batti bana bu kadar? Evet iyi bir semtte oturan, iyi para kazanan iyi isleri olan bizler 35 yasina merdiven dayamisken, evimizi dagittik arabimizi sattik islerimizden istifa ettik ve bilinmeyen bu yolculuga ciktik. Neden? Cunku haksizlik, duzensizlik batti"

Bu kadar sene gecti, ne degisti memlekette, ne iyiye gitti diye dusunuyorum. Hicbir sey. Tam tersi daha da kotuye gitti malesef. Bugun neden donmuyoruz Turkiye'ye o kadar istememize ragmen peki. Yukaridaki nedenlerin ustune bir cok neden daha eklendi cunku. Turkiye'den Neden Tasindim? diye bir blog yazisi benim bugun neden Turkiye'ye donmedigimi cok iyi anlatiyor. Artik sorun kaldirim yuksekligi, ptt kapagi sorunu degil. Sorun daha vahim malesef. Sorun arkadasin da dedigi gibi yozlasma, cehalet, aptallik ve cok daha fazlasi...

Burada ev satmak ta almak kadar zormus. Once bir emlakci ile anlasiyorsunuz. Emlakci once proffesyonel fotografci ayarliyor eve gonderiyor. Ama fotograf cekilmeden once evi bosaltmaniz ve duzenlemeniz gerekiyor. Bosaltmak derken fazla esyalari cikariyorsunuz ki ev buyuk ve temiz gorunsun. Sonra taksmann dedikleri bilirkisi gibi bir adam geliyor ve eve deger biciyor. Efendim bu ev bu kadar arsasi su kadar eder vs. diye. Sonra internete konuyor ve belirlenen gun ve saatte insanlar gelip eve bakiyor. Sonra da begenen olursa fiyat teklifinde bulunuyorlar. Ama bizim artik duz tabanligimizdan midir yoksa evimiz gercekten mi kotu bilemiyorum, satamadik gitti. Simdi de Christmas geldigi icin hersey durdu. Tek konsantreleri Noel gecesi ve hediyeleri su anda. O yuzden isimiz Ocaka kaldi. Artik ne diyim hayirlisi demek disinda.
Turkiye'den geldigimden beri tek isim cocuk bakip ev toplayip temizlemek bu yuzden. Simdi biraz dinlenip Ocak ayinda tekrar temizlige basliycam :) Zaten artik kis geldi, karanlik ve bogucu gunler basladi.
Subat ayinda da ise basliyacagim. Biraz heyecanliyim bu kadar ara hic vermemistim. Liseden beri surekli calisan, en fazla 3 hafta tatile cikan ben ilk defa 1 sene ara verdim calismaya. Tekrar kendime gelmem ve ise agirlik vermem gerek. Issiz kalmak gibi bir secenegim yok malesef.
Bu arada petrol fiyatlari dusutugu icin, en buyuk gelir kaynagi petrol olan Norvec de ekenomik krizin esiginde. Oil/Gas sektoru etkilenecek sadece diyorlar ama bu o kadar basit bir olay degil. Insallah Tayyip'in dedigi gibi teget gecer.
Daha once de yazmistim, yine yazayim. Ben malesef tum yorumlara ve maillere cevap veremiyorum. Bana gelen butun sorular Norvec'e nasil gelirim sorulari. Bunun cevabi daha onceki postlarim da var. tek tek cevap veremedigim icin kusura bakmayin. Herkese soyliyebilecegim tek ve ortak sey su: Buraya isinizi, okulunuzu ayarlamadan gelmeyin. Yada sizi en az 6 ay gecindirecek parayi cebinize koyun yoksa burasi Turkiye'den beter. Cok pahali, soguk, karanlik ve yalnizlik var. Uyariyorum.

Birseyler yazayim dedim ama yazasim yok pek. Geldim iste, tatil bitti, Oslo'dayim. Kiz yuvaya basladi. Norvecceyi unutmustur dil problemi olur, cok da konuskan arkadas, zorlanacak diye dertleniyordum ama hic de korktugum gibi olmadi. Gayet guzel adapte oldu tekrar. Bi olamayan benim herhalde. Neyse oglan da benimle evde. Vakit nasil geciyor anlamiyorum. 1 ay oldu geleli sanki dun gelmisim gibi. Bu arada biraz kilo verdim cok mutluyum almamaya calisiyorum, yuruyus falan yapiyorum. Havalar burada sogdu artik. Yun icliklerimizi giymeye basladik bile.

Biz hala ikilem icindeyiz. Donmek istiyoruz ama memleketin durumu her acidan kotu. Beni en cok korkutan cocuklarin egitim hayati. Aslinda Istanbulda yasamak zorunda olmasak bu kadar korkmazdim. Istanbul her acidan korkutucu geliyor, bir o kadar da cekici tabi. Trafigi, kalabaligi, betonu,  depremi, zengini, fakiri, okuzu cok karisik ya... bi de turbani var tabi....ama sevmiyor degilim cok seviyorum. Ya amaaaan ne biliyim ya, daha dun bi cocugun kafasina keci dustu oldu bu ulkede. Ben donmek istedikce boka sariyo afedersin...

Dogum izinimin kalanini Turkiye'de geciriyorum. Bayagidir burdayim ve itiraf ediyorum, geri donesim yok. Bu iklim ve dogayi birakmak istemiyorum ama bu dogaya yapilanlara icim aciyor, insanlarin bencilligini ve hircinligini gorunce ise dayanamiyorum. Bu ulke cok kalabalik yada benim bulundugum yerler oyle ve insanlar kaynaklari paylasamiyor. Yazik.

2 cocukla hayat hem cok guzel hem cok zor. Aksamlari pestilim cikmis oluyor. Her sabah bir enerji ve umutla kalkiyorum ama gun icinde yavas yavas enerjim dusuyor sinirler geriliyor. Burda bazilarina bakiyorum kadinlarin keyfi yerinde. Bakicisi ayri temizlikcisi ayri. Yok cocugu emzireyim bagisikligi iyi olsun, yok ben yedireyim bakayim gibi dertleri yok. Dayiyor mamayi geciyor. Vay bee.

Deniz gunes insana iyi geliyor. Sanki yenileniyorum. Anliyorum artik Norveclilerin neden azicik gunes gorunce soyunup dokunduklerini. Bu arada biz buradayken Oslo 38 dereceyi gormus. Kiyamet yakindir.

Her gecen gun annemle babamin yaslandigini goruyorum ve uzuluyorum. Zamani durdurmak isterdim  bu acidan. Uzak olmakta koyuyor insana. E bizde durmuyoruz. Biz de yaslaniyoruz tabi.

Nasil gittiysek oyle toplanip donelim diyoruz bazen. Ama bilmemki hayat ne gosterecek bize. Kismet.

Yine ben. Uzun zaman oldu dimi. Ben gunler aylar nasil geciyor anlamiyorum cidden.

Herseyden once soylemem gereken birsey var. Kusura bakmayin ama ben maillerinize yorumlariniza cevap yazacak vakit bulamiyorum. Bircogunada ne yazacagimi zaten bilmiyorum. Sadece sunu soyliyim eger Norvec'e gelmek istiyorsaniz is bulmadan gelmeyin. Ha eger cok paraniz varsa gelin, burada bir sure takilin. Sonra begenirseniz yolunuzu bulmaya calisin. Ama burasi hic de oyle kolay bir ulke degil bence. Norvec'e gelmenin birkac yolu var:

1- Is bulup gelme (skilled worker, ahci vs)
2- Okumaya gelme
3- Dil ogrenicem diye gelme (6 aylik)
4- Is ariycam diye gelme (skilled worker iseniz ve 6 ay icin)
5- Evlenip gelme
6- Iltica

Hepsinin de ayri sartlari var ve butun detaylar udi.no adresinde. Bunlar disinda benim bildigim birsey yok malesef...

Evet nerde kalmistim. Bol bol Turkiye yaptim bu sene. Daha da yapicam insallah yazin. Dogum izninde olunca burda zaman gecirecek degildim herhalde. Farkettim ki Turkiye'yi ya uzaktan sevicen, platonik takilican, yada hatalarini yanlislarini gormezden gelicen. Yoksa beraber olmaniz imkansiz. 3 maymun olucan. Duymiycan gormiycen. Kim kimi napmis, kim yine ne demis, kim agam pasam olmus, kim adam sendeci olmus, hangi dingil hangi ormana girmis, ayni semtte 50. AVM insaati baslamis... cokta tiiin, takilmiycan, yasayip gidicen. Kendi hayatina bakican. Eger gecinecek parayi da kazaniyorsan cennetimsi biryer iste Turkiye. Ya sev ya terket muhabbeti yapmayalim. Ben severek ayrildim malesef. Hala da unutamadim bak :)

Niye Diren Ayse? Gecen gun bi arkadasim soyledi. "Resmen su Norvec'e entegre olmamak icin direniyorsun. Diren Ayse!" dedi. Dusundumde gercekten oyle. Norvec'ce ogrenme, kayak yapma, kosma, Norveclilerle takilma..eee nasil entegre olucam ki. Ama istemiyorumki. Gercektende enerjim yok, bu ulke beni sevsin yada ben bu ulkeyi seviyim diye ugrasamiyorum. Bu kadar direnmeme ragmen artilarini da gormuyor degilim. Yigidi oldur hakkini yeme demisler dimi. Mesela calisma sartlari, is- issizlik guvencesi, ucretsiz okullar vs.

Iste boyle, yazarim yine. Ha det bra!

Norvec'te okul basvurulari ile ilgili ogrendiklerimi buraya aktarmak istedim. Bugra Yine yeniden baslikli yazima yorum olarak yazmisti. Aynen kopyaliyorum. Cok tesekkurler Bugra Sezgin...

                          /'^'\

  1-) Lisans eğitimi: Lisans eğitimi için Türkiye'de en az bir yıl üniversite okumuş olmak gerekiyor öncelikle. Ayrıca İngilizce yeterliliği TOEFL ya da IELTS sınavından yeterli puan almak gerekiyor (puanları hatırlayamıyorum şu an). Ancak Turkiye UNICEF ülkelerinden biri, bu sayede, Norveç'te lisans eğitim başvurusu yaparken eğer eğitim hayatınız boyunca 7 sene ingilizce ders gördüyseniz TOEFL ve ya IELTS sınavı sonucu gerekmeyecek lisans eğitimi başvurusu yapanlara (belgelemek lazım ama). Üniversitelerin bazıları Uluslararası Başvurucular için Norveççe eğitimi veriyor ancak sürekliliğinden bahsedemiyorum. Örneğin geçen sene Tronheim Universitesi hazırlık kursu açmışken bu sene açmamış olabiliyor. Tek tek okulların sitesine girmek gerekiyor. Evet biraz zahmetli... Onun haricinde genel başvuru yapılıyorsa (samordnaopptak üzerinden) eğer Norveççeyi bildiğinize dair dil belgesi şart. 

www.samordnaopptak.no bizdeki ösym'ye tekbül ediyor. Lisans için gerekli diğer şartları o siteden görebilirsiniz. Sürekli değişiklik olduğu için yanlış yönlendirmek istemem. 

Master başvurularında da direk okullarla iletişime geçmekte fayda var. Zahmetli bir süreç çünkü her okulun deadline tarihleri değişiklik gösterebiliyor. Ayrıca belgelere de oradan ulaşmak mümkün çünkü her bölümün genel şartlar haricinde (Var ise burs, yok ise banka hesabında 94.400Kr.luk tutar belgeleme, vs) özel istekleri olabiliyor. Okullara mail atmakta rahat olunabilir çünkü 1 gün içinde hemen geri dönüş yapıyorlar (bazen 2 gün). 

Bildiklerimi yazmaya çalıştım. eğer aklıma başka bir şey daha gelirse onu da eklerim :)